[caption id="attachment_141457" align="aligncenter" width="199"] کارتیدنس هلث برست 30 عدد[/caption] کپسول کارتیدنس هلث برست حاوی گلوکزامین، کندرویتین و ام اس ام است که جهت سلامت مفاصل و استخوان استفاده می‌شود. گلوکزامین موجود در این محصول سبب کاهش درد مفاصل می‌شود و مشاهده شده است: که در صورت مصرف آن روند تخریب غضروف را برای کسانی که مبتلا به آرتروز هستند، تعویق می‌اندازد. همچنین وجود این ماده احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را کاهش می‌دهد. همچنین کندرویتین موجود در این کپسول به درمان آرتروز و کاهش درد آن کمک می‌کند و از پوکی استخوان جلوگیری می‌کند.

گلوکوزآمین:

گلوکوزآمین ترکیبی ضروری برای ساخت مایع بین مفصل می باشد و به طور گسترده‎ای در سراسر دنیا برای دستیابی به رویای جهانی بدون آرتروز توسط متخصصین به بیماران توصیه می‎شود. گلوکوزآمین به طور طبیعی در منابع غذایی وجود نداشته و دریافت آن مستلزم مصرف مکمل‎هاست. این ماده برای ساخته شدن اجزای تاندون‎ها، غضروف و مایع سینوویال مایع احاطه کننده فضای بین مفصلی ضروری است. این ترکیب با مهار فعالیت مواد تخریب‎کننده بافت غضروف از جمله آنزیم کلاژناز (تجزیه‎کننده کلاژن) و آنزیم‎های پروتنوتیک (تجزیه‎کننده پروتئین‎ها) سبب محافظت از بافت غضروفی شده و تا حدودی اثرات ضد التهابی دارد. ماده ضروری دیگر جهت بافت مفاصل کندروتین است. کندروتین دارای بار منفی است و حالت دافعه الکتریکی به وجود می‌آورد و باعث ایحاد مقاومت در غضروف می‌شود و در هنگام پرش‌ها و فشار به مفاصل از به هم ساییدگی استخوان‌ها جلوگیری می‌کند. این ترکیب جهت ساخت کلاژن که ترکیبی ضروری برای استحکام بافت مفصلی است، ضرورت دارد. همچنین دارای نقش ضد التهابی است و از بروز آسیب‌های احتمالی به غضروف جلوگیری می‌کند. گلوکزامین و کندروتین در هیچ منبع غذایی وجود ندارد و دریافت آن مستلزم مصرف مکمل‌های غذایی است. کندروتین سولفات: این ترکیب جهت بافت کلاژن که ترکیبی ضروری برای استحکام بافت مفصلی است، ضرورت دارد. ترکیب فوق با ممانعت از فعالیت آنزیم‎های لیزوزومی (تجزیه‎کننده غضروف‎ها) و کاهش مواد التهاب‎زا از بروز آسیب‎های احتمالی به غضروف جلوگیری می‎کند. بطور طبیعی مقادیر کافی از گلوکزامین در بدن ما برای تشکیل ترکیبات مختلف مورد نیاز و برای ساخت بافت‌های همبندی و سلامت غضروف تولید می‌شود اما بتدریج میزان تولید در بدن کم میشود و تغییرات تخریبی آن در بدن ما با انجام فعالیت‌های ورزشی، آسیب‌های وارده، سوختگی‌ها، آرتریت‌ها، افزایش سن و تخریب مزمن و دیگر اختلالات التهابی افزایش می‌یابد.